Opowiadanie Alesia Adamowicza „Wenus, czyli jak byłem poddanym” zawiera wiele elementów autobiograficznych i autorskich. Wyznanie bezimiennej bohaterki odsłania krótkie życie Wenus Staniewicz, ukazując jej tragedię, która w dużej mierze odzwierciedla tragedię Białorusinów. Jest to dzieło pokuty, które przedstawia proces „rozliczenia się z przeszłością”.
