Wolny lub uciekaj

Tomik poezji Anny Komar jest niczym pełna bólu porcja. Mimo że motyw ten był w twórczości poety powszechny, tutaj został ujmowany z nowej perspektywy. „Uciekaj albo uciekaj” to wezwanie, w którym to, co społeczne, i to, co osobiste, przeplatają się w jedno, tworząc kreatywne credo – „być silniejszym od okoliczności”. Dlatego w świecie, który jawi się na kartach książki niczym za kratami, poetyckie słowo wydaje się niczym powiew powietrza. Nie można jej nam odebrać nawet w stęchłym więzieniu czy w konwoju samochodowym, tak jak nie sposób pozbawić człowieka wewnętrznej wolności, nieograniczonej i bezgranicznej szczerości wobec świata. Właśnie takie odczucia wywołują wiersze napisane w latach 2018–2022, z których większość, jak twierdzi poeta, powstała na terenie Białorusi. Aresztowania na ulicach Mińska, bicie w celi „na czworakach, gdzie byłam szesnastolatką”, dowody wojny na Ukrainie, której doświadczają nie abstrakcyjne ofiary, ale bliscy ludzie, przyjaciele – wszystko to tworzy kronikę czasu, przekazywaną poprzez percepcję młodej kobiety, która w świecie tortur i zniewolenia nie traci być może jedynego prawa, jakie jej pozostało – do bycia sobą.