Księga lwa. Ulubione

Bogdan Ihor Antonycz (1909–1938) jest oryginalnym poetą, klasykiem literatury ukraińskiej. „Księgę Lwa” tworzyły wybrane utwory, które za życia poety znalazły się w trzech zbiorach („Pozdrowienia życia”, 1931; „Trzy pierścienie”, 1934; „Księga Lwa”, 1936), dwóch pośmiertnych („Zielona ewangelia”, 1938; „Obroty”, 1938), a także teksty, które nie znalazły się w odrębnych wydaniach, w tym zbiór „Wielka harmonia” [1932–1933] przygotowany przez samego autora (ale nieopublikowany). W dziale „Szkice, plany, fragmenty” zamieszczono wybrane materiały z notatników poety. Zbiór wybranych utworów zamyka przemówienie „Pozycja poety”, wygłoszone z okazji wręczenia nagrody literackiej 1 stycznia 1935 r.

Przekładów z języka ukraińskiego dokonali najlepsi poeci XX wieku, m.in. Eduard Akulin, Mikoła Alakhnowicz, Ryhor Baradulin, Giennadij Buraukin, Siergiej Zakonnikow, Wasilij Zujonok, Siergiej Paniznik, a także redaktor i komentator publikacji Wiaczesław Rogojsza. Fragmenty prozy zostały zaadaptowane na potrzeby publikacji przez Tatianę Kobrżycką.

Jako epigrafy wykorzystano fragmenty wstępów Nila Gilewicza i Dmytra Pawłyczki do poprzedniej wersji tego zbioru, która ukazała się w 2011 r. w niewielkim nakładzie w wydawnictwie Kamenyar (Lwów). Nowe wydanie, opublikowane po 12 latach, jest dobrą okazją dla białoruskiego czytelnika, by zapoznać się z twórczością modernistycznego autora, który wywarł ogromny wpływ na rozwój poezji ukraińskiej w XX wieku.