Republika Głuchych

Akcja „Republiki Głuchych” rozgrywa się w okresie politycznych zamieszek na okupowanym terytorium. Chociaż miejsce i czas nie są dokładnie określone, wydaje się, że w tych strasznych wydarzeniach poznajemy naszą epokę i nasz kraj.

Oszałamiająca poetycka przypowieść, przypominająca formą dzieło dramatyczne, rozpoczyna się sceną morderstwa głuchego chłopca, Petiego, dokonanego przez okupantów. Ostatnim dźwiękiem, jaki słyszą mieszkańcy, jest strzał, który skłania ich do protestu. Miasto milknie, a w tej ciszy język gestów staje się językiem ich milczącego oporu.

Książka opowiada o prywatnym życiu mieszkańców miasteczka pośród publicznej przemocy: o nowożeńcach, Sonii i Alfonso, którzy spodziewają się dziecka; odważna Mamulya Gali, która rozpoczyna bunt w swoim teatrze lalek; Lalkarze z tej placówki, którzy w ciągu dnia potajemnie uczą mieszkańców języka migowego, a nocą zwabiają żołnierzy jednego po drugim i zabijają ich za kurtyną teatru.

„Republika Głuchych” to jednocześnie historia miłosna, elegia i broszura polityczna, która brzmi jak ostrzeżenie i kwestionuje nasze zbiorowe milczenie w obliczu okrucieństwa i przemocy.

„Głusi nie wierzą w ciszę” – pisze Ilja Kamiński. „Ciszę wymyślili ci, którzy potrafią słyszeć”.