Libido

„Libido” Ilji Sina to odważna reinterpretacja białoruskiego życia miejskiego i wiejskiego, gdzie zacierają się granice między rzeczywistością a fantazją. Pojawiają się w niej zabawki erotyczne, wybuchowe pociski i kościoły zamienione w bazary, a bohaterowie poszukują siebie i miłości pośród szarości niekończących się lat 90. To książka o Niczym i o tym, jak odzwierciedla ono nasz świat.

***
Ilja Sin i jego „Libido” to przeróbka typowych białoruskich archetypów dotyczących naszych miast i wsi, naszych myśli i marzeń, naszego życia codziennego i naszej kultury. Czas akcji książki nie ma żadnego znaczenia, bo tak niewiele się zmieniło.

„Zawsze wydawało mi się, że aby uzasadnić swoje istnienie, trzeba być widocznym w oczach innych ludzi. Aby po prostu być, trzeba było nieustannie być dla kogoś”.

Tym razem powracamy do publiczności z „LIbido” powieściopisarza i performera Ilji Sina. Filmowo-surrealistyczną książką o egzystencjalnym horrorze w postsowieckiej metropolii. Tu, wraz z główną bohaterką, osiedliły się roboty-seks-zabawki i bomby, do kościoła wkroczyły centra handlowe, a szarość tkanin wciąż nie chciała opuścić niekończących się lat 90. Czym jednak są te obrazy? Czy są skąpą dekoracją życia Marii i jej poszukiwań miłości, czy też prawdziwymi aktorami, których role są naszą rzeczywistością.

„Shin w „Libido” spotyka Nicość twarzą w twarz, spokojnie go kontempluje i odtwarza jego wygląd”.