Казка пра тое, як сяброўства пераўтварае адрознае і дзіўнае ў дзівоснае.
ФРАГМЕНТ З КНІГІ
У трыснягу каля ракі жыў-быў маленькі кракадзільчык Кразі. Разам з татам, мамай ды старэйшым братам Кранушам. Увогуле там жыло шмат кракадзілавых сямей з мноствам маленькіх кракадзільчыкаў.
Больш за ўсё яны любілі гуляць у хованкі ў рацэ ды трыснягу. Але Кразі не мог бавіцца з усімі, бо ён быў чырвоны. І яму гэта страшэнна замінала, бо чырвоны колер вельмі добра бачны і яго адразу знаходзілі. Таму малы часта самотна гуляў з шуфлікам ды вядзерцам ля берага. Крануш намагаўся яго падбадзёрыць і, бывала, заставаўся разам з братам. Але Кразі не хацеў, каб з ім заставаліся.
Ён хацеў быць зялёным, як і ўсе. Толькі як? Кразі шмат пра тое разважаў, ды так нічога не прыдумаў і заставаўся такім жа чырвоным...
